Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Η αμυγδαλιά.

Ο μύθος της Αμυγδαλιάς

Η Φυλλίδα κόρη του βασιλιά της Θράκης Σίθωνα πιστεύοντας πως ο αγαπημένος της Ακάμας (< ἀ- (μη) + κάμνω (κουράζομαι)) δηλ. "ο ακούραστος" ή Δημοφώντας δεν θα γυρνούσε από το ταξίδι του - έλειπε στον πόλεμο της Τροίας - όπως της υποσχέθηκε για να τελέσουν την προκαθορισμένη ημέρα τους γάμους τους, κρεμάστηκε σε ένα δέντρο μη μπορώντας νά αντέξει τον πόνο της.

Όμως οι θεοί που ήξεραν την ιστορία της την μεταμόρφωσαν σε δέντρο
για να μπορεί να περιμένει για περισσότερα χρόνια τον αγαπημένο της.

Έτσι η ερωτευμένη γυναίκα δεν πέθανε αλλά έγινε το δέντρο, που έμελλε να γίνει σύμβολο της ελπίδας : η Αμυγδαλιά, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.

Από τότε το δέντρο αυτό δεν ξανάβγαλε φύλλα μα ούτε και άνθη.

Μέσα στο καταχείμωνο όμως ο γιος του Θησέα επέστρεψε, κι όταν έμαθε τα όσα είχαν συμβεί, έτρεξε βρήκε το "δέντρο" τ' αγκάλιασε και αυτό άρχισε ν΄ ανθίζει. Έτσι τα άνθη της αμυγδαλιάς αναδείχθηκαν μέσα στο διάβα των αιώνων σύμβολο της αναγεννημένης Μητέρας μας Φύσης, και του ακαταμάχητου Έρωτα.

Όμως και χιλιάδες χρόνια, οι γυναίκες γνωρίζουν για τις καλλωπιστικές ιδιότητες του αμυγδαλέλαιου που το χρησιμοποιούν για να αποκτήσουν λαμπερά μαλλιά και απαλό δέρμα.

Ο Παππούς μας, και Πατέρας της Ιατρικής επιστήμης, Ιπποκράτης, αναφέρει πως το αμύγδαλο (καρπός της αμυγδαλιάς) είναι πολυτιμότατος βοηθός της καθώς περιέχει ασβέστιο, κοβάλτιο, σίδηρο, μαγνήσιο και φώσφορο. Ο δε Μέγιστος Πανεπιστήμων και Διδάσκαλός μας Αριστοτέλης εξήρε τους χυμούς των ανθών της ως τροφή των μελισσών.

Η Αμυγδαλιά, λοιπόν, για την οποία γίνεται λόγος ανθεί και βλασταίνει πρώϊμα «προανθεί δε των φύλλων και πρωϊβλαστεί» όπως παρατηρεί ο Θεόφραστος και θεωρείται από τον λαό μας, ως προάγγελος της Άνοιξης. Συχνά όμως καταστρέφονται τα άνθη της από όψιμους παγετούς. Αντέχει στην ξηρασία λόγω της κάθετης και μακριάς ρίζας της και των ριζωμάτων της και αρχίζει να δίνει καρπό από το τέταρτο έτος της ηλικίας της, ενώ στον έβδομο είναι σε πλήρη καρποφορία. Είναι δέντρο αρχαιότατο που ευδοκιμεί και στην Πατρίδα μας, ιδιαίτερα δε γνωστά από την αρχαιότητα ακόμη είναι τα αμύγδαλα της Νάξου και της Κύπρου.

- Αποτελεί πρώτης τάξεως πρώτη ύλη (η ψίχα) στην φαρμακοποιϊα, στην σαπουνοποιϊα μα και για την παρασκευή καλλυντικών καθώς είναι πλούσια σε βιταμίνες Β,Ε,F.Τα πικραμύγδαλα, με το πρωσσικό οξύ, χρησιμοποιούνταν όπως και σήμερα για τα γλυκίσματα ή για την παραγωγή ενός λαδιού που έμπαινε στις αλοιφές και τα αρώματα.Όμως και στην ζαχαροπλαστική έχει πρώτη θέση καθώς είναι μία από τις πρώτες ύλες για την παρασκευή γλυκισμάτων, γλυκών ιδιαίτερα της πάστας αμυγδάλου μα και στις σοκολατοβιομηχανίες δεν πάει πίσω. Προσφέρεται, ή μάλλον συνοδεύει με άλλους ξηρούς καρπούς το ποτό μας, είτε ωμή είτε ψημένη (η ψίχα της).

Κλικ πάνω στην εικόνα

Η ανθισμένη αμυγδαλιά (Γ. Δροσίνης - 1885)

Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά
με τα χεράκια της
κι εγέμισ’ από άνθη η πλάτη
η αγκαλιά και τα μαλλάκια της.
Κι εγέμισ’ από άνθη...

Αχ, σαν την είδα χιονισμένη την τρελή
γλυκά τη φίλησα
της τίναξα όλα τ’ άνθη από την κεφαλή
κι έτσι της μίλησα:
Της τίναξα όλα τ’ άνθη...

Τρελή, σαν θες να φέρεις στα μαλλιά σου τη χιονιά
τι τόσο βιάζεσαι;
Μονάχη της θε να `ρθει η βαρυχειμωνιά,
δεν το στοχάζεσαι;
Μονάχη της θε να `ρθει...

Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά
τα παιχνιδάκια σου
σκυφτή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά
και τα γυαλάκια σου.
Σκυφτή γριούλα...

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Κάποτε θα'ρθουν να σου πουν... -Π. Σιδηρόπουλος

Για τα δικαιώματα του παιδιού... Όπου υπάρχουν ΠΑΙΔΙΑ υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ

Παίξε στο Βυζάντιο!

Εκπαιδευτικές δραστηριότητες για το Βυζάντιο

κλικ στην εικόνα

http://exploringbyzantium.gr/EKBMM/Page?name=games&lang=gr

Δραστηριότητες για την Αγιά Σοφιά ΕΔΩ

http://www.pinterest.com/vandhmotiko/history/

Παζλ με την Αγιά Σοφιά
Hagia Sophia, Istanbul puzzle on TheJigsawPuzzles.com

Βυζαντινές ενδυμασίες για να χρωματίσεις
Βιβλίο PDF ΕΔΩ

Ντοκιμαντέρ: Βυζαντίου επίλογος: 1071 - 1453

OI Tρεις Ιεράρχες μας λένε...

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Tρεις Ιεράρχες

Τρεις Ιεράρχες

Στις 30 Ιανουαρίου γιορτάζουν οι τρεις Ιεράρχες, προστάτες των Γραμμάτων και προς μεγάλη χαρά φοιτητών και μαθητών, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια μένουν κλειστά για να τους τιμήσουν. Πέρα από τη μαθητική αργία όμως, ποιοι ήταν όμως οι τρεις Ιεράρχες και γιατί τους τιμούμε;

Οι Τρεις Ιεράρχες, ήταν ο Βασίλειος ο Μέγας, ο Ιωάννης Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός. Είχαν καθιερωθεί ως άγιοι και αρχικά γιορτάζονταν ο καθένας ξεχωριστά, αλλά από τα τέλη του 4ου αιώνα καθιερώθηκε και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους.

Βασίλειος ο Μέγας

Ο Άγιος Βασίλειος ή Βασίλειος Καισαρείας, υπήρξε επίσκοπος Καισαρείας και θεωρείται Πατέρας της Εκκλησίας και ένας εκ των μεγαλύτερων θεολόγων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Σπούδασε στην Αθήνα και θεωρούσε πολύ σημαντική τη μελέτη των κλασσικών συγγραφέων και της ελληνικής φιλοσοφίας, πάντα όμως υπό χριστιανικό πρίσμα.

Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ονομάζεται και μελίρρητος, οτι δηλαδή η γλώσσα του «έσταζε μέλι» καθώς υπήρξε ο πιο χαρισματικός ρήτορας της εποχής του. Διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και αφιέρωσε τη ζωή του στην φιλανθρωπία με συσσίτια που έτρεφαν 7.000 ανθρώπους! Απέρριπτε τις θεωρίες των αρχαίων Ελλήνων περί Θεού αλλά χρησιμοποιούσε τις εργαλειακές μεθόδους της φιλοσοφίας τους προκειμένου να αναπτύξει μια συστηματική θεολογία. Στη ζωή του υπήρξε υπόδειγμα ασκητή ενώ δεν παρέλειπε να καταδικάζει εκείνους τους ιερείς που πλούτιζαν από την ιδιότητά τους. Ασκούσε σκληρή κριτική στους Αυτοκράτορες, και τελικά εξορίστηκε.

Γρηγόριος ο Θεολόγος

Ο Γρηγόριος Νανζιανζινός υπήρξε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα και η επιρροή του στην Τριαδική θεολογία θεωρείται τόσο σημαντική ώστε ονομάστηκε «Τριαδικός Θεολόγος». Τα περισσότερα από τα έργα του επηρεάζουν τους σύγχρονους θεολόγους, ενώ ήταν οπαδός των γραμμάτων και επιθυμούσε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ ελληνόφωνων και λατινόφωνων θεολόγων της εποχής του. Εκτός από εξαιρετικός θεολόγος όμως, υπήρξε και πολύ καλός ποιητής, αφού έγραψε αρκετά ποίηματα με θεολογικά και ηθικά θέματα.

Υπήρξε φίλος του Μεγάλου Βασιλείου καθώς και του αδελφού του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης.

Απολυτίκιο των Τριών Ιεραρχών

Τους τρείς μέγιστους φωστήρας της τρισηλίου Θεότητος, τους την οικουμένην άκτισι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τους μελιρρύτους ποταμούς της σοφίας, τους την κτίσιν πάσαν θεογνωσίας νάμασιν καταρδεύσαντας. Βασίλειον τον μέγαν, και τον Θεολόγον Γρηγόριον, συν τω κλεινώ Ιωάννη, τω την γλώτταν χρυσορρήμονι. Πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν, αυτοί γαρ τη Τριάδι, υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσι.

Κλικ πάνω στην εικόνα

Πηγές:http://www.iefimerida.gr

http://www.catichisis.gr

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

ΔΥΣΓΡΑΦΙΑ

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

ΔΥΣΠΡΑΞΙΑ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ

Αγαπητοί γονείς σας προσκαλούμε στη γενική συνέλευση του Συλλόγου που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015 και ώρα 17:30 μ.μ. στο χώρο του Σχολείου με θέματα:

1. Ενημέρωση πεπραγμένων του Συλλόγου για το προηγούμενο σχολικό έτος.

2. Διοργάνωση σεμιναρίου καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ) για τους γονείς.

3. Διοργάνωση σεμιναρίου με τον κ. Σχολικό Σύμβουλο 4ης εκπαιδευτικής περιφέρειας Καβάλας με θέματα που προέκυψαν μετά τη συγκέντρωση των ερωτηματολογίων.

4. Λειτουργία Σχολής Γονέων για το τρέχον σχολικό έτος.

5. 3ήμερη εκδρομή του Συλλόγου Γονέων & κηδεμόνων.
6. Ημερήσια διδακτική επίσκεψη του Σχολείου μας με τη λήξη της σχολικής χρονιάς.

Με εκτίμηση

Το Δ.Σ. του Συλλόγου

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Yπερκινητικότητα

ΔΥΣΛΕΞΙΑ

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Αλκυονίδες μέρες

Αλκυονίδες ημέρες

Ο μύθος της Αλκυόνης και οι Αλκυονίδες ημέρες.

Αλκυονίδες Μέρες (Halcyon Days): Οι Αρχαίοι Ελληνες είχαν παρατηρήσει τις λίγες μέρες καλοκαιρίας που παρουσιάζονται το χειμώνα. Είναι μέρες ηλιόλουστες χωρίς σύννεφα και ανέμους. Η ονομασία τους προήλθε από τις αλκυόνες που τις μέρες αυτές γεννούν. Οι«Αλκυονίδες ημέρες» τοποθετούνται στο χρονικό διάστημα από την 15η Δεκεμβρίου έως και την 15η Φεβρουαρίου εκάστου έτους, με μεγαλύτερη συχνότητα το διάστημα 15-31 Δεκεμβρίου και 16-31 Ιανουαρίου.Όπως λοιπόν μας λέει ο μύθος, η Αλκυόνη πριν γίνει πουλί ήταν μία πανέμορφη γυναίκα κόρη του Θεού των ανέμων Αίολου και της Ενάρετης.
Η Αλκυόνη ήταν παντρεμένη με τον Κήυκα.Η ένωσή τους ήταν τέλεια κι ένιωθαν τόσο ευτυχισμένοι, ώστε να νομίζουν ότι δεν ήταν κοινοί άνθρωποι. Σιγά σιγά, άρχισαν να πιστεύουν ότι είναι ισάξιοι των Θεών.
Ο Κήυκας θεώρησε τον εαυτό του ισάξιο του Δία και η Αλκυόνη ισάξιο της Ήρας.
Τόσο πολύ το πίστεψαν πού άρχισαν να φωνάζουν ο ένας τον άλλο με τα ονόματα Δίας και Ήρα, με αυτό τον τρόπο προκάλεσαν τους Θεούς και ιδιαίτερα τον Δία.
Όταν το έμαθε ο Δίας θύμωσε τόσο που μια μέρα που ο Κήυκας ήταν με το καράβι του στ' ανοιχτά έριξε κεραυνό και το τσάκισε, με αποτέλεσμα αβοήθητος καθώς ήταν να πέσει στα μανιασμένα κύματα ο Κήυκας να πνιγεί.

Όταν έμαθε η Αλκυόνη το γεγονός πήγε με αγωνία στ' ακρογυάλι μήπως μπορέσει να βρει τον αγαπημένο της ζωντανό, το μόνο όμως που βρήκε ήταν λίγα σπασμένα ξύλα που είχε ξεβράσει το νερό, άρχισε τότε να κλαίει απαρηγόρητα, μερόνυχτα θρηνούσε τον χαμό του αγαπημένου της.
Ο Δίας στο τέλος την λυπήθηκε και την μεταμόρφωσε σε πουλί.
Ένα πανέμορφο πουλί που πήρε το όνομά της, και το οποίο ζει κοντά στη θάλασσα, σαν να περιμένει να εμφανιστεί μέσα από τα κύματα ο χαμένος Κήυκας..Το μαρτύριό της όμως δεν είχε τελειώσει, γεννούσε τα αυγά της, μέσα στη βαρυχειμωνιά και τα κλωσούσε στα βράχια της ακτής. Μα τα αγριεμένα κύματα ορμούσαν στη στεριά, σκαρφάλωναν στα βράχια, κατέστρεφαν τη φωλιά και τ' αυγά της.Βλέποντας την ο Δίας έδειξε ευσπλαχνία για την κλαίουσα Αλκυόνη, την λυπήθηκε και απαγόρεψε τους ανέμους να πνέουν τις μέρες τις επώασης (του κλωσσήματος) για δεκατέσσερις ημέρες (επτά δηλαδή ημέρες πριν την μικρότερη μέρα του χρόνου και επτά μετά απ' αυτήν, κατά τίς χειμερινές τροπές του Ήλιου) για να προλάβουν οι νεοσσοί αφού γεννηθούν, να αναπτυχθούν μέσα στο καταχείμωνο.
Οι μέρες, λοιπόν, αυτές ονομάσθηκαν Αλκυονίδες ή Αλκυόνιοι. Πράγματι αυτή η χρονική ανάπαυλα των ταραγμένων χειμωνιάτικων ημερών συμπίπτει με τις μέρες του Γενάρη, όπου γλυκαίνει! λίγο ο καιρός. Ζεί στις χώρες της εύκρατης ζώνης, Ευρώπη και στις δυτικές περιοχές της Ασίας. Στην Πατρίδα μας συναντάται σε μέρη όπου υπάρχουν άφθονα ποταμίσια νερά και λίμνες μαζί (π.χ. Ακαρνανία, Βιστωνίδα, Κερκίνη κ.α. ). Έρχεται περί τα τέλη Αυγούστου και φεύγει κάπου τον Μάρτη.Τρέφεται αποκλειστικά με ψάρια που τα συλλαμβάνει ενώ κάθεται υπομονετικά πάνω σε πασσάλους η ξερόκλαδα, και με ασύλληπτη ταχύτητα βουτά και τα πιάνει με το ευθύ και τετραπλευρικό της ράμφος, και πάλι από την αρχή. Είναι όμορφο φανταχτερό πουλί με πλούσια χρωματιστά φτερά με κυρίαρχο το γαλαζοπράσινο.

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

Εκθέσεις για όλες τις τάξεις

Εκθέσεις Στ΄ Τάξη