Εργοστάσιο Σοκολάτας

 ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ στη Θεσσαλονίκη

Η ΔΕΘ-HELEXPO Α.Ε. βασισμένη σε ένα σύγχρονο μοντέλο ανάπτυξης και με ιδιαίτερη φιλοσοφία, προχωρά στο σχεδιασμό και τη δημιουργία νέου τύπου δράσεων στους χώρους της, συνδυάζοντας την οικογενειακή ψυχαγωγία με την εκπαίδευση. Στο πλαίσιο αυτών των πρωτοβουλιών, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η Θεσσαλονίκη αποκτά ένα παραμυθένιο και ταυτόχρονα πραγματικό «Εργοστάσιο και Μουσείο Σοκολάτας». Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μοναδικό Θεματικό Πάρκο ευρωπαϊκών προδιαγραφών, με στεγασμένους αλλά και ελεύθερους χώρους 2.500 τ.μ.
Οι επισκέπτες του Εργοστασίου Σοκολάτας, συμμετέχουν σε ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στο χρόνο, στο χώρο και στο «απόλυτο όνειρό» τους. Στο Μουσείο της Σοκολάτας μέσα από μοναδικά εκθέματα, γνωρίζουν κάθε λεπτομέρεια του «ταξιδιού» και της διαδικασίας μέχρι ο καρπός του κακάο να γίνει μια λαχταριστή σοκολάτα. Ακολουθούν τα ίχνη της ξεκινώντας από την αληθινή Ζούγκλα και ένα Ναό των Ίνκας και αφού μάθουν την ιστορία της σε μια παραδοσιακή Καλύβα του Αμαζονίου, οδηγούνται στο πιο δαιδαλώδες Πειρατικό Καράβι που θα τους οδηγήσει στο ομορφότερο Εργοστάσιο Σοκολάτας του κόσμου, προκειμένου να ανακαλύψουν τα μεγάλα μυστικά που κρύβει. Ο μεγάλος Καταρράκτης Σοκολάτας, τα παλιά Μηχανήματα, ο Λαβύρινθος, τα Εργαστήρια σοκολατοκατασκευών και «μαγείας», η Γκαλερί των γλυπτών, οι αίθουσες Επιδείξεων, Τέχνης και Πολιτισμού, η Βιβλιοθήκη και οι χώροι Εκπαίδευσης, συνθέτουν ένα απίστευτο σκηνικό. Ένα παραμυθένιο «Πειρατικό Καράβι» με μικρές παγίδες, αδιέξοδα και εκπλήξεις οδηγεί όλους στο λιμάνι, όπου θα συναντήσουν την «πηγή ενέργειας» του Εργοστασίου… το «Νησί με τα Μυστικά».

Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού

Η Διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού

Δεν είναι και η πιο εύκολη υπόθεση να είσαι παιδί. Από καταστάσεις βίας μέσα στο σπίτι ή στο σχολείο, προβλήματα στην ιατρική περίθαλψη, ρατσισμός, παραβίαση της ιδιωτικής ζωής είναι μόνο μερικά από τα θέματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα παιδί στην πορεία του προς την ενηλικίωση.

Από το 1989 και μετά, που η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τα παιδιά αντιμετωπίζονται ως ενεργά μέλη της κοινωνίας και ως άτομα με δικαιώματα.

Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού περιλαμβάνει 54 άρθρα τα οποία αφορούν στα δικαιώματα των παιδιών

• Στη ζωή
• Στην πληροφόρηση
• Στον πολιτισμό
• Στην εκπαίδευση
• Στην υγεία
• Στην οικογένεια
• Στους θεσμούς της δικαιοσύνης

Αλλά και στην προστασία του από την κακοποίηση, εγκατάλειψη και εκμετάλλευση.

Είναι δικαίωμα σου να ξέρεις  τα δικαιώματα σου… πάτα εδώ για να διαβάσεις το πλήρες κείμενο της Σύμβασης (άνοιγμα ή download του Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.pdf)

Εάν νοιώσεις ότι κάποιο από τα δικαιώματα σου παραβιάζεται μπορείς να επικοινωνήσεις άμεσα με την  Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056

Το Σχολείο μας συμμετέχει φέτος για 3η συνεχή χρονιά στο πρόγραμμα της UNICEF "Σχολεία - Υπερασπιστές των Παιδιών'

Σημαντικό! Ψηφιακό Σχολείο

Τα σχολικά βιβλία ζωντανεύουν!

Αγαπητοί γονείς, μαθητές (και συνάδελφοι), 

Ήδη από το 2010 το Υπουργείο Παιδείας έχει δημιουργήσει μια δημόσια ψηφιακή πλατφόρμα με πλούσιο διαδραστικό εκπαιδευτικό περιεχόμενο (e-books) για όλες τις τάξεις (δημοτικό, γυμνάσιο,λύκειο) και τα μαθήματα.

Στην πλατφόρμα αυτή ενσωματώνονται όλα τα βιβλία σε ψηφιακή μορφή, εμπλουτισμένα με πρόσθετο διαδραστικό υλικό (animations, videos, υπερσυνδέσεις κτλ), ψηφιακή υποστηρικτική διδασκαλία, σχέδια μαθημάτων για κάθε ενότητα, πρόσθετο ψηφιακό υλικό όπως φωτογραφίες, βίντεο, ψηφιακά εκπαιδευτικά παιχνίδια αντιστοιχισμένο ανά ενότητα μαθημάτων από ψηφιακά αρχεία (ΕΡΤ, ΓΑΚ, Βιβλιοθήκες, Μουσεία κλπ).

Με βάση αυτήν την πλατφόρμα δίνεται πρόσβαση από το σπίτι στο μαθητή για περαιτέρω εμπέδωση της ύλης και εξάσκηση με τον ιδιαίτερο δικό του ρυθμό.Παράλληλα ο εκπαιδευτικός έχει ένα δυναμικό εργαλείο στα χέρια του που αναβαθμίζει σημαντικά την καθημερινή του διδασκαλία.

Με πολύ απλά λόγια αντί για τα σχολικά βιβλία που έχουν οι μαθητές στα χέρια τους, μπορούν να τα βρουν (ακριβώς τα ίδια) και στην ιστοσελίδα του Ψηφιακού Σχολείου εμπλουτισμένα όμως με επιπλέον χρήσιμες σε ψηφιακή μορφή πληροφορίες πατώντας στα αντίστοιχα λινκς. Τα συμβατικά βιβλία (σε έντυπη μορφή) δεν προσφέρουν αυτές τις δυνατότητες.

Ο μαθητής, λοιπόν, μπορεί να διαβάζει το μάθημα της ημέρας όχι μόνο από το συμβατικό βιβλίο που έχει στα χέρια του αλλά σε συνδυασμό με το βιβλίο από το Ψηφιακό Σχολείο διαλέγοντας το μάθημα και την ενότητα που τον ενδιαφέρει.

Επίσης, εκτός από τα ψηφιακά σχολικά βιβλία μπορεί να περιηγηθεί και στο "Φωτόδεντρο" που είναι επίσης ακόμη μια πολύ χρήσιμη πλατφόρμα του Ψηφιακού Σχολείου.

Τι είναι το Φωτόδεντρο;

Το Φωτόδεντρο (Photodentro LOR) είναι το Πανελλήνιο Αποθετήριο Μαθησιακών Αντικειμένων για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.Το Φωτόδεντρο είναι ανοιχτό σε όλους μαθητές, δασκάλους, γονείς αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο. 

Φιλοξενεί μαθησιακά αντικείμενα (δηλαδή αυτόνομες και επαναχρησιμοποιήσιμες μονάδες ψηφιακού υλικού που μπορεί να αξιοποιηθούν για τη  διδασκαλία και τη μάθηση) όπως πειράματα , διαδραστικές προσομοιώσεις, διερευνήσεις, εκπαιδευτικά παιχνίδια, 3D χάρτες, ασκήσεις και άλλα. 

Περιλαμβάνει τη συλλογή με τα περίπου 4.000 μαθησιακά αντικείμενα των εμπλουτισμένων διαδραστικών σχολικών βιβλίων καθώς και συλλογές με επιλεγμένα αντικείμενα που έχουν αναπτυχθεί στο πλαίσιο διαφόρων δράσεων του ΥΠΑΙΘ ή άλλων φορέων. 

Μπορείτε, λοιπόν, από δω και στο εξής να "ρίχνετε και μια ματιά" στην ιστοσελίδα του Ψηφιακού Σχολείου. Σίγουρα θα βρείτε κάτι που θα σας φανεί χρήσιμο και θα σας βοηθήσει στα μαθήματα του σχολείου. 

Ψηφιακό Σχολείο 

Το καφενείον ... η Ελλάς

Πραγματοποιήθηκε σήμερα  Δευτέρα  17/11/2014 στο σχολείο μας ο εορτασμός  για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Τη γιορτή διοργάνωσε η Ε’ τάξη του σχολείου μας που παρουσίασε το θεατρικό  «Το καφενείον η Ελλάς». Ένα θεατρικό δρώμενο που παρουσίαζε τα γεγονότα της εποχής με ρεαλιστικό αλλά και ,παράλληλα,  χιουμοριστικό τρόπο  με τη συνοδεία ηχητικών ντοκουμέντων και επετειακών τραγουδιών. 

Τιμούμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου

17 NOEMBΡIOY 1973

Βρισκόμαστε στην Αθήνα στις 21 Απριλίου του 1967. Την ημέρα αυτή πήραν την εξουσία στα χέρια τους με τη βία μια ομάδα αξιωματικών του στρατού με αρχηγούς τον Γεώργιο Παπαδόπουλο,το Στυλιανό Παττακό και το Νικόλαο Μακαρέζο. Η ομάδα, λοιπόν, αυτή κατέλυσε τη δημοκρατία και επέβαλε με τη δύναμη των όπλων τη δικτατορία στον ελληνικό λαό. Ο λαός όλους αυτούς τους ονόμασε "χούντα".

 Τι θα πει όμως δικτατορία; Πώς ζούσαν οι άνθρωποι τότε που δεν υπήρχε πια δημοκρατία; Οι δικτάτορες που πήραν την εξουσία με τη βία και τα όπλα κυβέρνησαν για 7 χρόνια τον τόπο μας, δηλαδή από τις 21 Απριλίου του 1967 έως το 1974 όπου επανήλθε η δημοκρατία στη χώρα μας.

  

     Στη διάρκεια αυτών των 7 χρόνων οι δικτάτορες κυβέρνησαν τυραννικά και καταπιεστικά. Οι άνθρωποι έπαψαν να είναι ελεύθεροι, ελέγχονταν με ποιους μιλάνε, τι λένε, τι ώρα έβγαιναν από τα σπίτια τους, τι εφημερίδες και βιβλία διάβαζαν, τι άκουγαν στο ραδιόφωνο και τι έβλεπαν στην τηλεόραση. Οι εφημερίδες και τα βιβλία έγραφαν μόνο ό,τι ήθελαν οι δικτάτορες, τα ραδιόφωνα και η τηλεόραση έπαιζαν μόνο αυτά που ήθελαν να ακούν οι δικτάτορες. Τα πάντα ελέγχονταν.

   Οι άνθρωποι δεν είχαν το δικαίωμα να ψηφίζουν ή να ψηφίζονται, να μιλάνε ελεύθερα, να κυκλοφορούν ελεύθερα στους δρόμους. Κανείς δεν είχε δικαιώματα. Στους δρόμους εκτός από τα αυτοκίνητα έβλεπες να κυκλοφορούν και τανκς λες και γινόταν κάποιος πόλεμος. Δεν υπήρχε δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια και σεβασμός. Έπαψαν οι άνθρωποι να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον με το φόβο μήπως κάποιος είναι κρυφά με το μέρος της χούντας και μαρτυρεί τις κινήσεις τους.

    Όσοι θεωρούνταν ύποπτοι από τους δικτάτορες για εξεγέρσεις ενάντια στην τυραννική κυβέρνηση φυλακίζονταν, βασανίζονταν, στέλνονταν στην εξορία, ταπεινώνονταν με το χειρότερο τρόπο.

    Μόνο εκείνοι που ήξεραν από κοντά τα βάσανα των συγγενών και των φίλων τους στην εξορία ή στη φυλακή μπορούν να μας πουν για τις ταλαιπωρίες που τράβηξε εκείνες τις στιγμές ο λαός μας.

      Η πίκρα και η οργή του λαού μεγάλωνε και άρχισαν οι αντιδράσεις μπροστά σε αυτήν την κατάσταση: μεμονωμένες από λίγους στην αρχή, οργανωμένες αργότερα. Απεργίες εργαζομένων και αποχές φοιτητών από τα μαθήματα.

  Εφτά ολόκληρα χρόνια ο ελληνικός λαός υπέμεινε τη δικτατορία. Τους τελευταίους μήνες, όμως, του 1973 όλος ο ελληνικός λαός εκτός από ελάχιστους που ήταν με το μέρος της χούντας προσπάθησε να αλλάξει την πολιτική κατάσταση της χώρας.

     Αυτοί που ξεκίνησαν τα πρώτα χτυπήματα ενάντια στη δικτατορία ήταν η νεολαία και κυρίως οι φοιτητές, το πιο μαχητικό και ανήσυχο τμήμα του λαού. Ο αγώνας των φοιτητών του Πολυτεχνείου για να επανέλθει η δημοκρατία γίνεται κάθε μέρα και πιο έντονος και από καθαρά φοιτητικός αγώνας γίνεται αγώνας όλου του ελληνικού λαού. Όλοι ξεσηκώνονται  και παίρνουν μέρος. Σπουδαστές,μαθητές, οικοδόμοι, εργάτες, ηλικιωμένοι, γυναίκες και άλλοι εργαζόμενοι.

   Έτσι, στις 14 Νοεμβρίου του 1973 οι φοιτητές του Πολυτεχνείου κλείνονται μέσα στο πανεπιστήμιο με βασικό σύνθημα τρία πολύ απλά πράγματα:

"ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"

Γύρω από το Πολυτεχνείο συγκεντρώνονται κι άλλοι Έλληνες και φωνάζουν μαζί με τους φοιτητές το ίδιο σύνθημα.

    Στις 15 Νοεμβρίου του 1973 τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πιο έντονα. Χιλιάδες φοιτητές γέμισαν τα κτίρια του Πολυτεχνείου και την αυλή ενώ απ' έξω δεκάδες χιλιάδες κόσμου τούς έφερναν τρόφιμα, φάρμακα, ρούχα και ό,τι άλλο χρειάζονταν.

     Οι φοιτητές φτιάχνουν ένα πρόχειρο ραδιοφωνικό σταθμό που εκπέμπει μέσα από το Πολυτεχνείο. Οι εκφωνητές σκορπούν ρίγη συγκίνησης. Οι φωνές ακούγονται σχεδόν σε όλο το κέντρο της Αθήνας.

"Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων. Καλούμε όλες τις αντιδικτατορικές δυνάμεις να αγωνιστούν μαζί μας. Όλοι εδώ! Ενάντια στη χούντα!"

 Κι ο λαός άκουσε, πείστηκε, ενθουσιάστηκε και κατέβηκε στους δρόμους να συμπαρασταθεί στους φοιτητές.

     Στις 16 Νοεμβρίου του 1973 πάνω από 150.000 άνθρωποι είναι γύρω από το Πολυτεχνείο και βροντοφωνάζουν με τους φοιτητές "ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ".

        Αμέσως μετά ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος δίνει διαταγή στο στρατό και στην αστυνομία να χτυπήσουν πρώτα τη λαοθάλασσα που είναι γύρω από το Πολυτεχνείο. Η κατάσταση γίνεται δραματική. Δακρυγόνα πέφτουν συνεχώς, ο λαός ανάβει φωτιές. Ακούγονται σφαίρες και πέφτουν οι πρώτοι νεκροί. Ο λαός στήνει οδοφράγματα είτε με το σώμα του, είτε με λεωφορεία, είτε με αυτοκίνητα μπροστά στους αστυνομικούς. Δεν υποχωρεί. Παλεύει άοπλος, παραμένει στη θέση του. Στις 12 το βράδυ μπαίνει ο στρατός και τα τανκς μέσα στην Αθήνα. 

         Και φτάνουμε στην ιστορική αυτή μέρα. Στις 2 τα ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη 1973 τα τανκς πλησιάζουν το Πολυτεχνείο όπου ήταν συγκεντρωμένοι χιλιάδες κόσμου. Οι φοιτητές φωνάζουν από μέσα:

"Αδέλφια μας, φαντάροι, είμαστε άοπλοι. Ελάτε μαζί μας"

Οι φαντάροι, όμως, ήταν υποχρεωμένοι να εκτελέσουν τις διαταγές που τους είχαν δοθεί ακόμα και αν δεν το ήθελαν.

     Ώρα 3 τα ξημερώματα. Ένα τανκ πλησιάζει τη σιδερένια πύλη του Πολυτεχνείου, την γκρεμίζει και ας είναι πάνω στα κάγκελα κρεμασμένοι φοιτητές με ελληνικές σημαίες. Στρατός και αστυνομία πυροβολούν τους άοπλους φοιτητές. Το τανκ εισβάλλει μέσα στο Πολυτεχνείο. Οι φοιτητές προσπαθούν να φύγουν, αλλά δέχονται άγριες επιθέσεις. Περικυκλώνονται. Πολλοί συλλαμβάνονται, ξυλοκοπούνται και βασανίζονται. Οι φοιτητές ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο.

    Ο ραδιοφωνικός σταθμός των φοιτητών μεταδίδει:

"Λαέ μας σκοτώνουν! Την ώρα τούτη πεθαίνουμε για τη λευτεριά σου! Μας σκοτώνουν! Βοήθεια! Θα νικήσουμε! Η χούντα δε θα περάσει. Να έφτασαν. Ακούστε τους πυροβολισμούς."

 Το κυνηγητό των φοιτητών συνεχίστηκε μέχρι το πρωί. Οι νεκροί του Πολυτεχνείου και στους γύρω δρόμους είναι γύρω στους 18 και 1.103 τραυματίες.

    Με την εξέγερση των φοιτητών η δικτατορία κλονίστηκε στα θεμέλια. Η δημοκρατία, βέβαια, δεν ήρθε από τη μια μέρα στην άλλη. Το αποτέλεσμα αυτής της εξέγερσης φάνηκε 8 μήνες αργότερα, όταν κατέρρευσε η δικτατορία και αποκαταστάθηκε και πάλι η δημοκρατία.

     Το όραμα και η θυσία των φοιτητών της 17ης Νοεμβρίου του 1973 είναι η αιτία που σήμερα είμαστε ελεύθεροι και απολαμβάνουμε τα δικαιώματα που μας προσφέρει το ιδανικότερο πολίτευμα, η δημοκρατία.